در تاریخ بیست و چهارم تیرماه طی جلسهای با جناب آقای دکتر مرادی سبزوار عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی برق دانشگاه تهران، وضعیت فعلی فناوری رباتیک و هوشمصنوعی به همراه چالشهای پیادهسازی آنها مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا مهمترین کاربردهای فعلی رباتیک و هوشمصنوعی در داخل کشور ذکر شد؛ در حوزه هوشمصنوعی، بخش عمدهای از فعالیتها در ارائه خدمات و محصولات کاربردی انجام میشوند و ارتباط نزدیکی با بحث تحلیلداده و کلانداده دارند. در زمینه رباتیک نیز بحث رباتهای اجتماعی (Social) مطرح شده است که با قابلیتهای بسیاری در کمک به افراد در انجام کارهای شخصی، نظیر عکس گرفتن، مدیریت تماسها و مراقبت از خانه و حتی کمک به درمانگرها و پزشکان عرضه میشوند. ایشان همچنین افزودند، غربالگری افرادی که با بیماری مادرزادی متولد شدند و یا افراد بالای پنجاه سال در غالب علوم شناختی با استفاده از رباتیک، هوشمصنوعی و اینترنتاشیا (جهت ثبت بیومارکرها نظیر فشارخون، ضربان و …) از دیگر کاربردهای مهم این علوم و فناوریها میباشد. از مهمترین کاربردهایی که در حال حاضر در اکثر مراکز تحقیقاتی در مرحله بهرهبرداری قرار دارد، غربالگری کودکان مبتلا به اوتیسم و توانبخشی آنها ( آموزش هیجانات) است. روش انجام این غربالگریها از طریق طراحی بازیهای جدی و استفاده از هوشمصنوعی است. ایشان این نکته را نیز حائز اهمیت دانستند که با توجه به نو ظهور بودن مطالب در حوزه کاربرد بازیهای جدی در تشخیص و درمان بیماریها، از لحاظ دانشی فاصلهای بین سطح علمی فعالیتهای داخل و خارج ایران وجود ندارد و حتی گاها تحقیقات داخلی پیشرو هستند. از نظر ایشان یکی از چالشهای اصلی به خصوص در حوزه اینترنت اشیا و رباتیک، مسأله سختافزار است. عدم وجود متولی مشخص برای اخذ مجوز و تأمین داده نیز به عنوان دیگر چالش موجود در این حوزههای فناوری ذکر گردید. طبق نظر آقای دکتر مرادی عدم حضور در کنفرانسهای خارجی به دلیل نواسانات نرخ ارز و مشکلات سیاسی در اخذ روادید از چالشهای مهم توسعه علوم در داخل کشور میباشد و نمیتوان از تأثیرات مخرب این عدم تعامل چشم پوشید. طبق گفتههای ایشان عدم وجود موسسهای نظیر NSF که در آمریکا خط مشی تحقیقات و سرمایهگذاریها را با مشورت نخبگان تعیین میکند، باعث شده مراکز تحقیقاتی بدون داشتن دیدگاهی بلند مدت کورکورانه دنبالهرو خواستههای صنعت شوند و تأمین مالی آنها توسط افراد خیر صورت پذیرد. اثر دیگر این دیدگاه، عدم وجود سرمایهگذاری کلان جهت پیشگام شدن در حوزههای فناوری میباشد؛ مادامی که امکان خرید فناوری از خارج کشور حتی در دوران تحریم نیز وجود دارد، این پیشرفت حاصل نخواهد شد. در پایان ایشان وجود یک نهاد بالادستی یا یک مرجع قضایی که در مدیریت دادهها و بازنشر آنها نقش متولیگری را بر عهده داشته باشد، ضروری دانستند و بر این باور هستند که مدیریت داده و تحلیل آن هزینههای پیشروی دولت را به شدت کاهش خواهد داد.