آشنایی با فعالیتهای مرکز تحقیقات اینترنت اشیاء و وضعیت پروژههای این حوزه فناوری در کشور محور اصلی جلسه با جناب آقای مهندس قیصری بود که در تاریخ ۹۸/۴/۲۴ در این مرکز برگزار گردید. ابتدا ایشان نحوه شکلگیری این مرکز را شرح دادند؛ در ابتدای تأسیس این مرکز فرآیندی که در انبارهای شرکت ساپکو برای کنترل موجودیها و تأمین کسریها انجام میشد در حدود پنج درصد از کل ظرفیتی بود که در پیادهسازی کامل اینترنت اشیاء در این شرکت قابل دسترسی است؛ به همین سبب گروه موسس اولیه، توسعه را آغاز کرد و تعدادی گروه جدید با عناوینی نظیر گروه سختافزار، گروه پلتفرم وگروه هوشمصنوعی شکل گرفت تا جایی که در سال ۱۳۹۵، حدود چهل نفر به صورت گروهی در مرکز تحقیقات مشغول فعالیت بودند. پس از شفاف شدن نقشه راه مرکز، تحقیقات به شکل الگومحور در بخش حمل و نقل پیگیری شد؛ با این فلسفه که اگر در حال حاضر دیجیکالا و آپارات موفق هستند به دلیل داشتن الگوی مناسب بوده است. از نقطه نظر آقای مهندس قیصری این مرکز از طریق مدیریت کانتینرهای ارسال مواد غذایی و بهداشتی (نصب سنسورهای دما، رطوبت، نشاندهنده زمان باز و بسته شدن دربها و…) به نحوی وارد مدیریت زنجیره تأمین شده و با توسعه فعالیت خود، سعی در ورود به مدیریت کلیه کانتینرهای عبوری از مسیرهای مواصلاتی کشور دارد. از دیگر پروژههای انجام شده در این مرکز، طراحی نسلهای یک تا چهار درگاههای اینترنت اشیاء (Gateway) بوده است؛ وجود این درگاهها برای تمام راهکارهایی که مبتنی بر اینترنت اشیاء ارائه میشوند، ضروری است. دو پروژه در دست تحقیق و توسعه این مرکز شامل طراحی و ساخت ساعت هوشمند و سیستم کنترل گازها، اخلال و آتشسوزی در معادن است. ایشان همچنین افزودند، از جمله فعالیتهایی که به میزان کافی مورد حمایت قرار نگرفته است میتوان به طراحی کنتورهای ارتقا یافته جهت دستیابی سریعتر به طرح فهام وزارت نیرو (هوشمندسازی کنتورها جهت مدیریت بهینهتر مصرف انرژی)، اشاره کرد. سرمایهگذاریهای ناآگاهانه شرکتهای بزرگ بر روی واردات تجهیزات اینترنت اشیاء و سیاستهای نادرست این شرکتها در قبال شرکتهای تولیدی نوپا نظیر مرکز تحقیقات اینترنت اشیاء از بزرگترین چالشهای تولید و بهرهبرداری محصولات در داخل کشور به شمار میآیند. ایشان همچنین کمبود نیروی انسانی پویا، کارآمد و آشنا به زنجیره ارزش اینترنت اشیاء را یکی از بزرگترین چالشهای شرکتهای تکنولوژیمحور برشمردند. آقای مهندس قیصری راه حل بهبود اوضاع و توسعه شرکتهای دانشبنیان را ایجاد کنسرسیوم خاص آنها در هنگام اخذ مجوزها در نهادهای حاکمیتی و یا در زمان شرکت در مناقصه پروژههای بزرگ دانستند. در پایان نیز عدم دخالت سیاستگذارها در فعالیت بازیگران حاضر در اکوسیستم اینترنت اشیاء را ضروری ذکر کردند و تنها نقش آنها را ارائه مشاوره جهت همگرایی فعالیتها دانستند.